شاهنامه دموت، نسخهٔ مصور شاهنامه که کهن ترین نسخه از این نوع شناخته می شود. به تشخیص علامه محمد قزوینی در حدود سال ۷۰۰ هجری کتابت شده بوده است، و نقاشی شناسان تاریخ نگارگریهای آن را نیم قرن دیرتر تشخیص داده اند. البته بیشتر پژوهندگان هنر ایران، این نسخه را مربوط به اواسط سدهٔ هشتم هجری می دانند. این نسخه در کتابخانهٔ کاخ گلستان نگهداری می شده است، و در آشفتگی دورهٔ محمدعلی شاه به دست یکی از عتیقه بازان پاریس به نام دموت از کتابخانهٔ سلطنتی ایران دزدیده و به خارج از ایران برده شد. دموت نسخهٔ کامل را موزهٔ هنری متروپولیتن عرضه داشت ولی آن موزه آن را نپذیرفت و او برگ های تصویردار آن را جدا کرد و فروخت و بقیهٔ اوراق را گم کرد. این نسخهٔ شاهنامه محتملا دارای ۱۲۰ نگاره بوده که توسط چند نقاش ( محتملا متعلق به دو نسل ) اجرا شده بودند. در حال حاضر ۷۷ برگ آن در موزه ها شناسایی شده است. [ ۱]
در نگاره های شاهنامه دموت ملاحظه می کنیم که سنت های ایرانی و بین النهرینی پیش از مغول با سنت های خاور دور آمیخته شده اند، و گاه یکی بر دیگری برتری یافته است. برخی نگاره ها شیوه نقاشی جامع التواریخ را به یاد می آورند، ولی اغلب آن ها ویژگی تازه ای را می نمایانند. به طور کلی بهره گیری از عناصر بیگانه آگاهانه تر است. تأثیرات خاور دور را بیش از همه در چهره ها، جنگ افزارها و جامگان مغولی و چینی می توان دید. نحوهٔ ترسیم درختان، صخره ها و ابرها و کاربرد نقش مایه هایی چون اژدها و ققنوس منشاء چینی دارد. تصویرگران شاهنامه دموت تمایلی به نمایش حالات عاطفی انسان و تجسم حجم و عمق را نشان می دهند که در سنت نقاشی ایرانی سابقه ندارد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر نگاره های شاهنامه دموت ملاحظه می کنیم که سنت های ایرانی و بین النهرینی پیش از مغول با سنت های خاور دور آمیخته شده اند، و گاه یکی بر دیگری برتری یافته است. برخی نگاره ها شیوه نقاشی جامع التواریخ را به یاد می آورند، ولی اغلب آن ها ویژگی تازه ای را می نمایانند. به طور کلی بهره گیری از عناصر بیگانه آگاهانه تر است. تأثیرات خاور دور را بیش از همه در چهره ها، جنگ افزارها و جامگان مغولی و چینی می توان دید. نحوهٔ ترسیم درختان، صخره ها و ابرها و کاربرد نقش مایه هایی چون اژدها و ققنوس منشاء چینی دارد. تصویرگران شاهنامه دموت تمایلی به نمایش حالات عاطفی انسان و تجسم حجم و عمق را نشان می دهند که در سنت نقاشی ایرانی سابقه ندارد. [ ۲]
wiki: شاهنامه دموت