شاهرودی

/SAhrudi/

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به شاهرود اهل شاهرود .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] شاهرودی (ابهام زدایی). شاهرودی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • سید محمود حسینی شاهرودی، از علمای بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری• سید محمود هاشمی شاهرودی، از علمای معاصر شیعه و رئیس سابق قوه قضائیه• علی اصغر معصومی شاهرودی، از علمای معاصر شیعه• محمد ابراهیم جناتی شاهرودی، از علمای معاصر شیعه
...

[ویکی شیعه] شاهرودی (ابهام زدایی). شاهرودی، ممکن است به یکی از این افراد اشاره داشته باشد:

دانشنامه آزاد فارسی

شاهْرودی
از گویش های فارسی که در شاهرود واقع در استان سمنان بدان تکلم می کنند و به مازندرانی بسیار نزدیک است. مصوت های شاهرودی عبارت اند از u o i e a و مصوت های مرکب /ay/، /ow/، /ey/. صامت ها همانند صامت های فارسی است. نشانة جمع در شاهرودی -on بعد از مفرد است مانند dardon «دردها». صفت بعد از موصوف می آید: ragexow «رگِ خواب/نقطة ضعف»، مضاف الیه بعد از مضاف می اید: lengezohr «لنگ ظهر/هنگام ظهر». تغییر و تبدیل های آوایی عبارت اند: تبدیل /a/ به e به ویژه در آغاز و وسط: ez «از»، arzen «ارزَن»، ager «اگر»، pesend «پَسَند»؛ sebu «سبو»؛ تبدیل /a/ به /o/ در dohon «دَهان»؛ تبدیل رشتة -an پایانی به /-on/ در eyron «ایران»؛ همچنین تبدیل /ab/ و /af/ به /ow/ در «امشب»، low «لب»، kowk تغییر صامت /r/ به /l/ در enjil «انجیر»، حذف /-d/ پایانی در keli «کلید»، senje «سنجد»، تبدیل /b/ به /v/؛ تبدیل /t/ پایانی به /k/ در شاهرودی پسوند معرفه ساز -e بعد از اسم است. پیشوندهای مصدری عبارت اند از: b-، d-، v-.
50010800

پیشنهاد کاربران

بپرس