شاهرخی، محراب (اهواز ۱۳۲۲ـ تهران ۱۳۷۱ش)
فوتبالیست ایرانی. به سبب شوت های محکم و شباهت ظاهری اش به پله، فوتبالیست معروف برزیلی، به «بمب افکن سیاه» معروف شد. در مسابقات باشگاهی و نیز ملی، در دو منطقۀ راست و چپ خط دفاعی به خوبی بازی می کرد. بعد از مهاجرت به تهران در باشگاه های شاهین، دارایی، و پرسپولیس بازی کرد و مربی تیم های شاهین و پرسپولیس شد. مربیگری او در شرایط بحرانی سال های میانی دهۀ ۱۳۵۰ش، آرامش را به این باشگاه بازگرداند. بی توجهی جامعۀ فوتبال در دهۀ ۱۳۶۰ او را به انزوا کشاند و در انزوا نیز درگذشت. او برندۀ مدال طلای جام ملت های آسیا (۱۹۶۸)، طلای جام عمران منطقه ای (۱۳۴۴)، و نقره جام بین المللی دوستی (۱۳۴۷)، و عضو اولین تیم ملی راه یافته به المپیک (۱۹۶۴ توکیو) بوده است. سابقۀ بازی در چندین فیلم سینمایی (دهۀ ۱۳۵۰) را نیز دارد.
فوتبالیست ایرانی. به سبب شوت های محکم و شباهت ظاهری اش به پله، فوتبالیست معروف برزیلی، به «بمب افکن سیاه» معروف شد. در مسابقات باشگاهی و نیز ملی، در دو منطقۀ راست و چپ خط دفاعی به خوبی بازی می کرد. بعد از مهاجرت به تهران در باشگاه های شاهین، دارایی، و پرسپولیس بازی کرد و مربی تیم های شاهین و پرسپولیس شد. مربیگری او در شرایط بحرانی سال های میانی دهۀ ۱۳۵۰ش، آرامش را به این باشگاه بازگرداند. بی توجهی جامعۀ فوتبال در دهۀ ۱۳۶۰ او را به انزوا کشاند و در انزوا نیز درگذشت. او برندۀ مدال طلای جام ملت های آسیا (۱۹۶۸)، طلای جام عمران منطقه ای (۱۳۴۴)، و نقره جام بین المللی دوستی (۱۳۴۷)، و عضو اولین تیم ملی راه یافته به المپیک (۱۹۶۴ توکیو) بوده است. سابقۀ بازی در چندین فیلم سینمایی (دهۀ ۱۳۵۰) را نیز دارد.