شاهرخ مسکوب

مسکوب به صورت پاره وقت با پروژه تاریخ شفاهی ایران هم همکاری هایی را انجام داد و مصاحبه از چندین شخصیت سیاسی اجتماعی مانند هوشنگ نهاوندی را عهده دار بود.
گرایش سیاسی او به چپ باعث شد که در فروردین ماه سال ۱۳۳۰ در آبادان دستگیر و روانه زندان شود که البته خودش می گوید: «این بار دومی بود که به زندان می افتادم. بار اول بیست و چهار ساعت بیشتر نبود. » و آن بار اولش سال ۱۳۲۷ بوده است. «بیست و چهار ساعت در شهربانی نگه ام داشتند و بعد ولم کردند. » ولی در سال ۱۳۳۰ یک ماه تمام در زندان می ماند و در اردیبهشت همان سال آزاد می شود و «بعد از اینکه از زندان درآمدم منتقلم کردند شیراز». مسکوب یک بار دیگر یعنی در اسفند سال ۱۳۳۳ و چند ماه پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ دوباره دستگیر شده و تا اردیبهشت سال ۱۳۳۶ در زندان می ماند.
هوشنگ ابتهاج در کتاب خاطرات خود چنین آورده است: «شاهرخ وقتی از زندان اومد بیرون، خیلی بدزبان شده بود و این بدزبانیش هم تا مدت های مدید باهاش مونده بود. اصلاً نمی شد باور کرد این از دهن شاهرخ بیرون می آد. بعد هم یک چیزهای فرضی رو با چنان قاطعیتی می گفت … مثلاً توی خونه من می گفت که 'خسرو روزبه فلان فلان شده، خودش فهرست اسم افسرها رو به حکومت داده و حالا یه جایی نشسته و داره کیف می کنه' در صورتی که روزبه همون لحظه تو اون اتاق نشسته بود!»