شاهرخ زمانی ( زادهٔ ۱۳۴۳ در کلیبر - درگذشتهٔ ۲۲ شهریور ۱۳۹۴ در کرج ) نقاش ساختمانی و فعال کارگری بود. وی عضو هیئت مدیرهٔ کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های مستقل کارگری، عضو هیئت بازگشایی سندیکای کارگران ساختمان و نقاشان و زندانی سیاسی نیز بوده است. وی در شرایطی که در بند سیاسی زندان رجایی شهر کرج پنجمین سال حبس بدون مرخصی خود را سپری می کرد، در روز ۲۲ شهریور ۱۳۹۴ در زندان به علت سکته مغزی ( به گفتهٔ مسئولان زندان ) توسط جمهوری اسلامی در زندان به قتل رسید.
... [مشاهده متن کامل]
شاهرخ زمانی نخستین بار در سال ۱۳۷۲ به اتهام فعالیت غیرعلنی در سندیکای نقاشان بازداشت شد و مدت حدود ۱۸ ماه را در زندان گذراند.
شاهرخ زمانی آخرین بار در روز ۱۴ خرداد ۱۳۹۰ در تبریز بازداشت شد و مدت ۳۶ روز را در سلول انفرادی گذراند. شعبهٔ یک دادگاه انقلاب تبریز به ریاست قاضی حملبر، اتهام شاهرخ زمانی را «تبلیغ علیه نظام» و «تشکیل گروه به قصد برهم زدن امنیت ملی» اعلام کرده و در نهایت وی را به ۱۱ سال زندان محکوم کرد. نیما پوریعقوب، محمد جراحی و ساسان واهبی وش، سه تن از فعالین کارگری و دانشجویی در تبریز از جمله دیگر بازداشت شدگان این پرونده بودند.
زمانی در تاریخ ۲۷ مهر ماه ۱۳۹۰ با قرار وثیقهٔ ۲۰۲ میلیون تومانی به طور موقت از زندان مرکزی تبریز آزاد و سپس در تاریخ ۲۴ دی ماه همراه با محمد جراحی در محل کارش دستگیر و برای اجرای حکم به زندان مرکزی تبریز انتقال داده شد.
شاهرخ زمانی در بدو ورود به زندان تبریز، به طور غیرقانونی به مدت بیش از یک ماه در بند قرنطینهٔ زندان نگاه داشته شد. وی در اعتراض به این مسئله دست به اعتصاب غذا زد و نهایتاً به بند مالی زندان تبریز منتقل شد. زمانی در مدت زندان خود در زندان تبریز چندین بار از بندی به بند دیگر منتقل شد و در نهایت به بند ۱۵ متادون که مخصوص معتادین بود انتقال داده شد.
در تاریخ ۷ خرداد ماه ۱۳۹۱ شاهرخ زمانی به طور غیرقانونی و بدون حکم قاضی با دست بند و پابند از زندان تبریز به زندان یزد انتقال داده شد، اما در ۱۷ مرداد ۱۳۹۱ بار دیگر به زندان تبریز بازگردانده شده و در نهایت در تاریخ ۲۲ مهر ۱۳۹۱ به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.
شاهرخ زمانی در تاریخ ۱۷ شهریور ماه ۱۳۹۲ بار دیگر از زندان رجایی شهر کرج به تبریز منتقل شد، ولی این بار در شعبهٔ ۲ دادگاه انقلاب تبریز به اتهام «توهین به رهبری» محاکمه و به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری دیگر محکوم شد. وی در روز ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲ به زندان قزل حصار کرج انتقال یافت و در اعتراض به این انتقال دست به اعتصاب غذا زد و در نتیجه در تاریخ ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۳ به زندان رجایی شهر کرج انتقال داده شد. در تمام طول مدت حبس وی حتی یک روز به وی مرخصی داده نشد و حتی برای مراسم ازدواج دختر و مراسم خاکسپاری مادرش نیز به زمانی اجازهٔ استفاده از مرخصی داده نشد.
... [مشاهده متن کامل]
شاهرخ زمانی نخستین بار در سال ۱۳۷۲ به اتهام فعالیت غیرعلنی در سندیکای نقاشان بازداشت شد و مدت حدود ۱۸ ماه را در زندان گذراند.
شاهرخ زمانی آخرین بار در روز ۱۴ خرداد ۱۳۹۰ در تبریز بازداشت شد و مدت ۳۶ روز را در سلول انفرادی گذراند. شعبهٔ یک دادگاه انقلاب تبریز به ریاست قاضی حملبر، اتهام شاهرخ زمانی را «تبلیغ علیه نظام» و «تشکیل گروه به قصد برهم زدن امنیت ملی» اعلام کرده و در نهایت وی را به ۱۱ سال زندان محکوم کرد. نیما پوریعقوب، محمد جراحی و ساسان واهبی وش، سه تن از فعالین کارگری و دانشجویی در تبریز از جمله دیگر بازداشت شدگان این پرونده بودند.
زمانی در تاریخ ۲۷ مهر ماه ۱۳۹۰ با قرار وثیقهٔ ۲۰۲ میلیون تومانی به طور موقت از زندان مرکزی تبریز آزاد و سپس در تاریخ ۲۴ دی ماه همراه با محمد جراحی در محل کارش دستگیر و برای اجرای حکم به زندان مرکزی تبریز انتقال داده شد.
شاهرخ زمانی در بدو ورود به زندان تبریز، به طور غیرقانونی به مدت بیش از یک ماه در بند قرنطینهٔ زندان نگاه داشته شد. وی در اعتراض به این مسئله دست به اعتصاب غذا زد و نهایتاً به بند مالی زندان تبریز منتقل شد. زمانی در مدت زندان خود در زندان تبریز چندین بار از بندی به بند دیگر منتقل شد و در نهایت به بند ۱۵ متادون که مخصوص معتادین بود انتقال داده شد.
در تاریخ ۷ خرداد ماه ۱۳۹۱ شاهرخ زمانی به طور غیرقانونی و بدون حکم قاضی با دست بند و پابند از زندان تبریز به زندان یزد انتقال داده شد، اما در ۱۷ مرداد ۱۳۹۱ بار دیگر به زندان تبریز بازگردانده شده و در نهایت در تاریخ ۲۲ مهر ۱۳۹۱ به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.
شاهرخ زمانی در تاریخ ۱۷ شهریور ماه ۱۳۹۲ بار دیگر از زندان رجایی شهر کرج به تبریز منتقل شد، ولی این بار در شعبهٔ ۲ دادگاه انقلاب تبریز به اتهام «توهین به رهبری» محاکمه و به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری دیگر محکوم شد. وی در روز ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲ به زندان قزل حصار کرج انتقال یافت و در اعتراض به این انتقال دست به اعتصاب غذا زد و در نتیجه در تاریخ ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۳ به زندان رجایی شهر کرج انتقال داده شد. در تمام طول مدت حبس وی حتی یک روز به وی مرخصی داده نشد و حتی برای مراسم ازدواج دختر و مراسم خاکسپاری مادرش نیز به زمانی اجازهٔ استفاده از مرخصی داده نشد.
