شاهرخ افشار

دانشنامه آزاد فارسی

شاهرخ افشار (۱۱۴۶ ـ ۱۲۱۰ ق)
پادشاه (حک: ۱۱۶۱ ـ ۱۲۱۰ ق) سلسلۀ افشاریه. فرزند رضاقلی میرزا و نوادۀ نادرشاه بود و بعد از قتل نادر (۱۱۶۰ ق)، به فرمان عادل شاه زندانی شد و پس از آن که عادل شاه به دست برادرش، ابراهیم میرزا، اسیر شد، سران سپاه خراسان شاهرخ را از زندان آزاد کردند و در ۱۱۶۱ ق به تخت نشاندند. در زمان حکومت او، ابراهیم میرزا و عادل شاه دستگیر و کشته شدند. در ۱۱۶۳ ق جمعی از یاران شاهرخ که موافق سلطنت او نبودند، وی را عزل و کور کردند و سید محمد صفوی را به تخت نشاندند، اما پس از ۴۰ روز، یوسف علی خان جَلایر، شاهرخ را دوباره به سلطنت رساند و خود نایب السلطنۀ او شد. در زمان سلطنت وی، به علت نفاق امرا با یکدیگر احمدشاه دُرّانی، سه بار به خراسان لشکر کشید، اما کامیاب نشد و به اظهار انقیاد شاهرخ رضایت داد. شاهرخ با کریم خان زند روابطی دوستانه داشت. در ۱۲۱۰ ق آقا محمدخان قاجار، شاهرخ را دستگیر کرد و پس از شکنجه های شدید، جواهرات نادرشاه را از او گرفت و شاهرخ نیز براثر همان شکنجه ها جان سپرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس