شاه مراد منغیتی

شاه مراد مَنْغیتی ( ـ ۱۲۱۵ ق)
(ملقب به: امیرمعصوم) فرمانروای بخارا از دودمان مَنغیتیه (حک: ۱۱۹۹ـ۱۲۱۵ق)؛ پسر و جانشین دانیال بیگ منغیتی. پس از درگذشت پدر، بی درنگ ابوالغازی خان هشترخانی را از تخت به زیر کشید و خود به امارت نشست و همۀ برادرانش را به حکومت نواحی گوناگون گماشت، اما هیچ کدام از آن ها با او نساختند. در ۱۲۰۴ ق به مرو لشکر کشید و بیرامعلی خان عزیزالدین قاجار حاکم مرو را کشت و خانواده اش را به اسارت گرفت و در نبردی دیگر تیمورشاه درانی را سرکوب کرد. در ۱۲۱۰ ق به نادر میرزا دربرابر یورش آقا محمدخان قاجار یاری رسانید. پس از وی فرزندش ، امیرحیدر، به سلطنت رسید. از شاه مراد به بعد، شاهان منغیت ملقب به امیر شدند. به تصوف گرایش داشت. آثاری در شرح رویدادهای دورۀ پادشاهی شاه مراد تألیف شده است.