شاه طغان

لغت نامه دهخدا

شاه طغان. [ طُ ] ( اِخ ) طغانشاه. رجوع به طغانشاه شود. || ( اِ مرکب ) در بیت ذیل خاقانی ظاهراً کنایه از آفتاب باشد :
شاه طغان چرخ بین با دو غلام روز و شب
کاین قره سنقری کند وان کند آق سنقری.
خاقانی.
شاه طغان. [ طُ ] ( اِخ ) نام چندتن از پادشاهان ایران بوده است که بر نواحی متعددی حکومت میکرده اند. رجوع به طغانشاه در لغتنامه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس