شاه سلیمان یکم ( فوریه یا مارس ۱۶۴۸ – ۲۹ ژوئیه ۱۶۹۴ ) که پیش از این با نام شاه صفی دوم تاج گذاری کرده بود هشتمین پادشاه ایران صفوی بود. او فرزند ارشد شاه عباس دوم و هم بالین او، نکهت خانم بود. او که با نام سام میرزا به دنیا آمد، دوران کودکی خود را در حرم سرا میان زنان و خواجه ها گذراند و از دید عموم پنهان بود. در سال ۱۶۶۶ پس از مرگ پدرش، سام میرزای هجده ساله تحت نام صفی دوم ( به اقتباس از نام پدربزرگش، صفی یکم ) بر تخت سلطنت نشست. او به عنوان صفی دوم سلطنت دردسرسازی داشت و دربارش را متقاعد کرد که باید بار دیگر تاج گذاری کند. بدین ترتیب، در ۲۰ مارس ۱۶۶۸ هم زمان با نوروز تحت نام جدید سلیمان یکم تاجگذاری کرد.
... [مشاهده متن کامل]
سلیمان نخستین شاه صفوی بود که پادشاهی خود را نظارت نکرد و هرگز رهبری ارتش را بر عهده نگرفت، بدین ترتیب امور حکومت را به صدراعظم خود شیخعلی خان زنگنه واگذار کرد. شاید تنها جنبهٔ تحسین برانگیز سلطنت او قدردانی از هنر بود، زیرا فرنگی سازی یا سبک نقاشی غربی تحت حمایت سلیمان در اوج خود بود.
سلیمان یکم در اسفند سال ۱۰۳۷ شمسی در اصفهان به دنیا آمد و در ابتدای تولد او را سام میرزا نام نهادند و به صفی میرزا مشهور شد. او پسر شاه عباس دوم از همسر چرکس تبارش نکهت خانم بود. او دو برادر به نام های حمزه میرزا و اسماعیل میرزا و دو خواهر بی نام داشت. سام میرزا در حرم سرا تحت نظارت نظیر آغا یکی از خواجه های حرم سرا بزرگ شد. وی به جز ترکی آذربایجانی به زبان دیگری مسلط نبود و هنگامی که به سلطنت رسید به سختی فارسی حرف می زد. با توجه به شیوه تربیتش، وی تجربه و علاقه بسیار کمتری نسبت به پدرش برخوردار بود که عواقب قابل توجهی برای سلطنت او داشت.
شاه عباس دوم در ۲۵ سپتامبر سال ۱۶۶۶ بدون آن که جانشینی برای خود انتخاب کند، از دنیا رفت و پنج روز بعد خبر مرگش به اصفهان رسید. خواجه های دربار برای جانشینی تصمیم گیری کردند و بیشتر آن ها حمزه میرزای هفت ساله را به سام میرزا ترجیح دادند چرا که می توانستند به واسطه او حکومت را اداره کنند اما خواجه مسئول حمزه میرزا از سام میرزا حمایت کرد و او به سلطنت رسید.
در روز شنبه ۱۰ مهر ۱۰۴۵ خورشیدی سام میرزا به عنوان شاه صفی دوم تاج گذاری کرد و این مراسم در هنگام عصر برگزار شد و شیخ الاسلام اصفهان محمد باقر سبزواری مسئولیت اجرای آن را بر عهده داشت. به شاه جوان ۳۰۰ سرباز ازبک هدیه داده شد و شاه به آن ها پاداش می داد. وی هم چنین به ۳۰۰ نفر از کسانی که در شرکت در ارتش عثمانی خودداری کرده بودند پاداش داد. در همان روز همه مسئولیت های اداری تأیید شدند و نام شاه عباس دوم از سکه ها پاک شد و سکه های جدید به نام صفی دوم ضرب شدند. شهر اصفهان به حالت عادی خود بازگشت. ماتیو مورخ می گوید: مغازه ها باز شدند و به کار خود ادامه دادند گویی که هیچ اتفاقی نیفتاده است و کسانی که از ترس جنگ و غارت مغازه های خود را بسته بودند به حالت عادی بازگشتند.
... [مشاهده متن کامل]
سلیمان نخستین شاه صفوی بود که پادشاهی خود را نظارت نکرد و هرگز رهبری ارتش را بر عهده نگرفت، بدین ترتیب امور حکومت را به صدراعظم خود شیخعلی خان زنگنه واگذار کرد. شاید تنها جنبهٔ تحسین برانگیز سلطنت او قدردانی از هنر بود، زیرا فرنگی سازی یا سبک نقاشی غربی تحت حمایت سلیمان در اوج خود بود.
سلیمان یکم در اسفند سال ۱۰۳۷ شمسی در اصفهان به دنیا آمد و در ابتدای تولد او را سام میرزا نام نهادند و به صفی میرزا مشهور شد. او پسر شاه عباس دوم از همسر چرکس تبارش نکهت خانم بود. او دو برادر به نام های حمزه میرزا و اسماعیل میرزا و دو خواهر بی نام داشت. سام میرزا در حرم سرا تحت نظارت نظیر آغا یکی از خواجه های حرم سرا بزرگ شد. وی به جز ترکی آذربایجانی به زبان دیگری مسلط نبود و هنگامی که به سلطنت رسید به سختی فارسی حرف می زد. با توجه به شیوه تربیتش، وی تجربه و علاقه بسیار کمتری نسبت به پدرش برخوردار بود که عواقب قابل توجهی برای سلطنت او داشت.
شاه عباس دوم در ۲۵ سپتامبر سال ۱۶۶۶ بدون آن که جانشینی برای خود انتخاب کند، از دنیا رفت و پنج روز بعد خبر مرگش به اصفهان رسید. خواجه های دربار برای جانشینی تصمیم گیری کردند و بیشتر آن ها حمزه میرزای هفت ساله را به سام میرزا ترجیح دادند چرا که می توانستند به واسطه او حکومت را اداره کنند اما خواجه مسئول حمزه میرزا از سام میرزا حمایت کرد و او به سلطنت رسید.
در روز شنبه ۱۰ مهر ۱۰۴۵ خورشیدی سام میرزا به عنوان شاه صفی دوم تاج گذاری کرد و این مراسم در هنگام عصر برگزار شد و شیخ الاسلام اصفهان محمد باقر سبزواری مسئولیت اجرای آن را بر عهده داشت. به شاه جوان ۳۰۰ سرباز ازبک هدیه داده شد و شاه به آن ها پاداش می داد. وی هم چنین به ۳۰۰ نفر از کسانی که در شرکت در ارتش عثمانی خودداری کرده بودند پاداش داد. در همان روز همه مسئولیت های اداری تأیید شدند و نام شاه عباس دوم از سکه ها پاک شد و سکه های جدید به نام صفی دوم ضرب شدند. شهر اصفهان به حالت عادی خود بازگشت. ماتیو مورخ می گوید: مغازه ها باز شدند و به کار خود ادامه دادند گویی که هیچ اتفاقی نیفتاده است و کسانی که از ترس جنگ و غارت مغازه های خود را بسته بودند به حالت عادی بازگشتند.
