شاه دین

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

شاه دین. [ هَِ ] ( اِخ ) لقبی است که شعرای مصیبت سرای ، حسین بن علی را دهند. || لقبی که پیغامبر را دهند. || لقبی که علی علیه السلام را دهند. ( یادداشت مؤلف ). شاه مردان. شاه نجف. شاه دلدل سوار. || شاه زنبوران. امیر نحل. ( مجموعه مترادفات ص 250 ).

فرهنگ فارسی

لقبی است که شعرای مصیبت سرای حسین بن علی را دهند یا لقبی که پیغامبر را دهند .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی شَّاهِدِینَ: شاهدان - آنانکه حاضرند و به چشم خود می بینند
ریشه کلمه:
شهد (۱۶۰ بار)
wikialkb: شَاهِدِین

پیشنهاد کاربران

بپرس