شاه بوف

/SAhbuf/

لغت نامه دهخدا

شاه بوف. ( اِ مرکب ) بوف بزرگ. فهد اللیل. و او شاخ دارد. ( یادداشت مؤلف ). خرکوف. بوم بزرگ.

فرهنگ فارسی

بوف بزرگ فهد اللیل ٠ و او شاخ دارد ٠

دانشنامه آزاد فارسی

شاهْ بوف (eagle owl)
شاهْ بوف
یکی از بزرگ ترین انواع جغدها، متعلق به جنس Bubo، خانوادۀ جغدیان، راستۀ جغدسانان. در تمام نقاط جهان، به جز استرالیا، حضور دارد. در مجموع، دوازده گونه جغد شناخته شده است که از آن میان شاه بوف اوراسیا از همه فراوان تر و شناخته شده تر است. این پرنده تک زی و دارای گوشپرهای کوچک است و دو دستۀ پر یا شاخ روی سرش دارد. پاهای این پرنده تا پنجه پوشیده از پر است. شاه بوف Bubo bubo در ایران نیز یافت می شود و با ده گونۀ دیگر جغد و مرغ حق، مجموعاً خانوادۀ جغد را در ایران تشکیل می دهد. جغدها پرندگان مفیدی اند، زیرا بیشتر انواع موش ها را شکار می کنند. شاه بوف قادر است طعمه هایی به اندازۀ خرگوش را شکار کند.

پیشنهاد کاربران

بپرس