شاه بن

لغت نامه دهخدا

شاه بن. [ ب َ ] ( اِمرکب ) میوه ای است ریز و بامغز که مردم آن را می خورند. قسم کوچک بن یعنی ، حبة الخضرا باشد. ( مخزن الادویه در کلمه حبة الخضراء ). رجوع به حبة الخضراء شود.

فرهنگ فارسی

میوه ایست ریز و با مغز که مردم آنرا میخوراند ٠ قسم کوچک بن یعنی حبه الخضرا باشد ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس