شاه بابا اصفهانی. [ اِ ف َ ] ( اِخ ) معروف به حالی اصفهانی. شاعر و خطاط نیمه دوم قرن دهم. هشت سال نزدمیرعلی هروی خطاط شاگردی کرد و بسفر عراق و خراسان رفت و در سال 1022 یا 996 هَ. ق. در بغداد یا تبریزدرگذشت. دیوان شعر دارد. ( از الذریعة ج 9 ص 227 ).
