شانیدن

لغت نامه دهخدا

شانیدن. [ دَ ] ( مص ) بمعنی شانه کردن. ( آنندراج بنقل از غیاث اللغات ). || حلاجی کردن. ( ناظم الاطباء ). || مخفف نشاندن. ( غیاث اللغات بنقل از جهانگیری ). رجوع به شاند و شاندن شود.

فرهنگ فارسی

بمعنی شانه کردن یا حلاجی کردن

فرهنگ عمید

= شاندن١

پیشنهاد کاربران

بپرس