شانه گر. [ ن َ / ن ِ گ َ ] ( ص مرکب ) که شانه سازد. که شانه تراشد. که شانه درست کند. مرادف شانه تراش است. ( از بهار عجم ) ( آنندراج ) : منشار این کار منشاری بود باریک و تیز لطیف تر از منشار شانه گران. ( ذخیره خوارزمشاهی ). بمن تا بت شانه گر شد دچار مرا روز و شب شانه بینی است کار.
