شانه گاه

لغت نامه دهخدا

شانه گاه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) مابین کتف و بن گردن. عاتق.( یادداشت مؤلف ). نواحی شانه : النکب ؛ درد که اشتر را گیرد در شانه گاه. ( یادداشت مؤلف بنقل از دهار ).

فرهنگ فارسی

مابین کتف و بن گردن عاتق

پیشنهاد کاربران

بپرس