شانه هید

لغت نامه دهخدا

شانه هید. [ ن َ / ن ِ هََ ] ( اِ مرکب ) سه شاخه ای که غله را بدان باد دهند. ( از اشتنگاس ).

سه شاخه ای که غله را بدان باد دهند

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید