شانه سر

لغت نامه دهخدا

شانه سر. [ ن َ / ن ِ س َ ] ( اِ مرکب ) هدهد را گویند. ( برهان قاطع ). هدهد که آن را مرغ سلیمان نیز گویند. ( بهار عجم ) ( آنندراج ).پوپو. پوپک. شانه بسر. بوبو. بودبود. پوپش. هدهد باشد و آن را پوپوپک و پوپو و پوپه نیز خوانند. ( فرهنگ جهانگیری ). هدهد. ( غیاث اللغات ). آن را شانه سرک و پوپو و پوپوپک نیز گفته اند. ( انجمن آرا ) :
یا از خبر شمیم جانان
این شانه سر است و آن سلیمان.
محسن تأثیر ( از بهار عجم ).

فرهنگ فارسی

هدهد

فرهنگ عمید

= هدهد

گویش مازنی

/shaane sar/ شانه به سر – هدهد - شانه ای چوبی که دندانه ی آهنین دارد و برای نرم کردن پشم از آن استفاده شود

جدول کلمات

برس

پیشنهاد کاربران

بپرس