شانه زن. [ ن َ / ن ِ زَ ] ( نف مرکب ) پیراینده موها بشانه است. ( از بهار عجم ). کسی که شانه میکند و مویهارا پرداز مینماید. ( ناظم الاطباء ). خوارکننده مو به شانه. شانه بر موی زننده. تا خوار و نرم شود و کرکی و گوریدگی برود و تارها از هم باز شود :
عنبربویش بصد تجمل
از شانه زنان زلف سنبل.محسن تأثیر ( از بهار عجم ).
|| که شانه بر موی قرار دهد. که شانه بر گیسو قراردهد تا موی استوار ماند و زیبا نماید. || که در بافتن گلیم و جاجیم و یا حلاجی پنبه آلت چون شانه بکار دارد.