شانه بین

لغت نامه دهخدا

شانه بین. [ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) فال گیر و این فال مخصوص بشانه استخوان بز باشد و این عمل را شانه بینی گویند. ( بهار عجم ). کت بین یعنی فال بین است که روی کت گوسفندی که در وقت مخصوص کشته شده باشد نگاه کند و حالات آینده را بگوید. ( فرهنگ نظام ). کنایه از فالگیر و این فال مخصوص بشانه بز میباشد و مؤلف را مسموع است که در ولایت ( ایران ) برشانه بز نقشی نویسند و بحساب پی بمقصود برند. ( از غیاث اللغات ) ( ازآنندراج ). فالگیر که از روی خطوط شانه گوسفند ( پاروی گوسفند ) طالع گوید. ( یادداشت مؤلف ) :
اینها سلیم کاکنون من میکشم از آن زلف
عمری به پیش ازهم ( ؟ ) میگفت شانه بینی.
سلیم ( از بهار عجم ).

فرهنگ فارسی

فال گیر و این فال مخصوص بشانه استخوان بز باشد و این عمل را شانه بینی گویند

فرهنگ عمید

فال گیر که از روی استخوان شانۀ گوسفند فال می گیرد، فال بین.

پیشنهاد کاربران

بپرس