شانشین

لغت نامه دهخدا

شانشین. [ ن ِ ] ( اِ مرکب ) مخفف شاه نشین. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به شاه نشین شود.

فرهنگ فارسی

مخفف شاه نشین

گویش مازنی

/shaa nbeshin/ مرتع و کشتزاری در کویر نوشهر - مکانی در سوادکوه ۳کوه و قلعه ای قدیمی در چماز کوه واقع در بالا جاده ی کردکوی ۴صدرخانه – بخش بالایی تالار که محل جلوس بزرگان بوده است & جایی در گرمابه های قدیمی که نشیمن افراد و خانواده های با نفود بود

پیشنهاد کاربران

بپرس