شاندنی

لغت نامه دهخدا

شاندنی. [ دَ ] ( ص لیاقت ) درخور شاندن. که توان شاند. رجوع به شاندن شود.

فرهنگ فارسی

در خور شاندن که توان شاند

پیشنهاد کاربران

بپرس