شان باف

لغت نامه دهخدا

شان باف. [ شام ْ ] ( ن مف مرکب )مخفف شان بافت. شانه بافت. شانه بافته. بافته شده به شانه. || ( نف مرکب ) بافنده به شانه. || ( اِ مرکب ) نوعی از پارچه باشد. ( دزی ج 1 ص 716 ) : و مائة ثوب من الشیرین باف و مائة ثوب من الشان باف. ( ابن بطوطه ). رجوع به شانه باف شود.

فرهنگ فارسی

مخفف شان بافت شانه بافت

پیشنهاد کاربران

بپرس