شامخات

[ویکی الکتاب] معنی شَامِخَاتٍ: بلند ها
ریشه کلمه:
شمخ (۱ بار)

بلند شدن. شامخ: بلند. جمع آن شامخات و شوامخ است . در زمین کوه‏های ثابت و بلند قرار دادیم و شما را اب شیرین نوشاندیم گویند «شمخ بانفه» بینی اش را بالا گرفت. این کنایه از تکبّر است. این کلمه یکبار بیشتر در قرآن نیست. مقام شامخ، حسب شامخ نیز گفته شده در زیارت وارث هست «اَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فَی الْاَصْلابِ الشّامِخَةِ»