( شامتة ) شامتة. [ م ِ ت َ ] ( ع ص ) مؤنث شامت. زنی که بغم دشمن شادی کند. ج ، شامتات و شوامت. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) چهارپای. ستور. یقال : لاترک اﷲ له شامتة؛ ای قائمة. ( از اقرب الموارد ). ج ، شوامت. ( منتهی الارب ) ( متن اللغة ).
