شاماکجه

لغت نامه دهخدا

شاماکجه. [ج َ / ج ِ ] ( اِ مرکب ) پیراهن بی آستین. ( منتهی الارب ).سَبیجَه شاماکجه. ( منتهی الارب ). شبی. جامه ای باشد که شب بر خود پوشند. ( برهان ). رجوع به شاماکچه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس