شالکی

لغت نامه دهخدا

شالکی. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) پشمینه درشت جوالوار. ( دیوان نظام قاری ص 201 ). چون شال سخت بی دوام و سست بافته شده. ( یادداشت مؤلف ). در خراسان و یزد پارچه کلفت پشمی است که از آن جانی خانی ( جوال بزرگ ) میدوزند و در تهران و مازندران جانی خانی را شالکی گویند در هر صورت معنی لفظ منسوب به شالک است و معنی شالک شال سبک کم بها. ( فرهنگ نظام ) :
زد میزرینی و هم زاغکی
دگر بید بازاری و شالکی.
نظام قاری ( دیوان ص 186 ).

فرهنگ فارسی

پشمینه درشت جوالوار چون شال سخت بی دوام و سست بافته شده .

پیشنهاد کاربران

در خراسان و گیلان به شال های سست و بدرد نخورد شالکی گفته می شود. همچنین به عنوان ناسزا هم گفته می شود که به آدم بدرد نخور و لاابالی شالکی می گویند.

بپرس