شالک

/SAlak/

لغت نامه دهخدا

شالک. [ ل َ ] ( اِ مصغر ) شال کوچک. شال خرد. || شال سبک و کم بها. ( از فرهنگ نظام ذیل کلمه شالکی ).
شالک. [ ل َ ] ( اِ ) در اطراف تهران اشنک را گویند که گونه ای از صنوبر مخصوص نواحی کوهستانی ایران است. ( یادداشت مؤلف ). گونه ای از درخت سفیدار باشد که آن را در تهران شال و شالک گویند. ( جنگل شناسی ج 1 ص 189 ). رجوع به اشنک و سفیدار شود.

فرهنگ فارسی

در اطراف تهران اشنک را گویند که گونه ای از صنوبر مخصوص نواحی کوهستانی ایران است .

پیشنهاد کاربران

بپرس