شالباف. ( نف مرکب ) بافنده شال. آنکه شال بافد. جولاهه که شال بافد. ( یادداشت مؤلف ) : نه از شال بافان این روزگارم که کلغر ندانند باز از بریشم.نزاری قهستانی.تا بکی کبر و چند خواهی لاف که منم شالباف سنگین باف.حکیم قاسم کرمانی ( خارستان ).ای بسا شالباف و تیغنوردکه فلک در بسیط خاک نورد.( خارستان ).