شافیدن

لغت نامه دهخدا

شافیدن. [ دَ ] ( مص جعلی ) لغزیدن. سهو کردن. خطا نمودن. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ شعوری ج 2 ص 130 ). اما در جای دیگر دیده نشد.

فرهنگ عمید

۱. افتادن.
۲. لغزیدن.

پیشنهاد کاربران

شافیدن: سُرخوردن، لیز خوردن
ز خیمه بیامد سوی کارزار
به ره بر بشافید جنگی سوار
برآشفت با خویشتن چون پلنگ
ز شافیدنِ پای آمدش ننگ
( فردوسی )
سُر خوردن، لیز بردن
ز خیمه بیامد سوی کارزار
به ره بر بشافید جنگی سوار
برآشفت با خویشتن چون پلنگ
ز شافیدنِ پای آمدش ننگ
) شاهنامه، داستان فرود سیاوخش (

بپرس