شافجرد

لغت نامه دهخدا

شافجرد. [ ج ِ ] ( اِخ ) از قرای حدود دزفول ( اندیمشک ) : و بحدود قری شافجرد و مطران مرغزاری است نیم فرسنگ در نیم فرسنگ و تمامت نرگس خودروست و هم در این حدود درختان اند آن را زرین درخت گویند. شکوفه زرد، بسیار بقا دارد اما ثمره نمیدهد. ( نزهة القلوب ج 3 ص 111 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس