شاغی

لغت نامه دهخدا

شاغی. ( ع ص ) زائد. رجوع به شاغیة شود.

فرهنگ فارسی

زائد

پیشنهاد کاربران

کلمه شاغی به کسانی اطلاق می شد که در دوران شاهان به دولت باج و خراج نمی دادند حتی سرباز برای خدمت در مرزها نمی دادند شاهان مغول بعدها در دوران قاجار بیشتر رواج پیدا کرد، در اصل شاه یاغی کلمه مقابل شاه
...
[مشاهده متن کامل]
سون بود وبعدها به تدریج از نظر گویشی تغییر پیدا کرد و به کلمه امروزی شاغی تبدیل شد حال از نظر مغولها به چه معنی بوده یا بعدا در ادبیات فارسی چه معنی کردند بماند. اما اینکه مخاطبین از این کلمه برافروخته و ناراحت می شدند ترس از عوامل ظالم شاهان بوده بشتر این هراس و عصبانیت مردم خطاب دادنشان باعث پیدا کردن معنی ( ع ص ) زائد، بیهوده، بدرد، نخور شده

بپرس