شاغول

/SAqul/

معنی انگلیسی:
plumb line

لغت نامه دهخدا

شاغول. ( اِ ) شاقول. فادن. گلوله ای که بریسمان کرده از گونیا بیاویزند تا بدان همواری زمین معلوم کنند. ( از ناظم الاطباء ). قطعه فلزی که برشته ای آویزند و برای قائم بالا بردن دیوار در بنایی بکاربرند. شاقول. شاهول. || آویزه ساعت. ( ناظم الاطباء ). پندول. ( اشتنگاس ). رجوع به شاقول شود.

فرهنگ فارسی

گلوله فلزی آویخته به نخ که دربنایی برای امتحان، کردن کجی یاراستی پایه ودیواربکارمیبرند، شاهول
( اسم ) گلوله فلزی که بر سر نخ آویزند و در بنایی برای امتحان کجی و راستی دیوار یا پایه بنا به کار برند .

فرهنگ معین

(اِ. ) ابزاری در بنایی برای تراز کردن دیوار و آن قطعه فلزی مخروطی شکل است که به انتهای ریسمان بنایی بسته می شود.

فرهنگ عمید

گلولۀ فلزی آویخته به نخ که در بنّایی برای امتحان کردن کجی یا راستی پایه و دیوار به کار می برند.

دانشنامه عمومی

شاغول یا شاقول یا شاهول جسم یا گلوله ای سنگی یا فلزی است که آن را به ریسمانی سبک می آویزند و بنّایان از فراز دیواری که در کار بنا کرده اند فروگذارند تا به راستای آن ریسمان، کجی و برآمدگی دوش دیوار را دریابند. شاغول وسیله ای است که طنابش عمود بر زمین است. [ ۱] از شاغول برای اندازه گیری عمق آب نیز استفاده می شود اما اکنون دریانوردان و ملوانان از فشارسنج یا بارومتر و سونار برای اندازه گیری عمق آب استفاده می کنند. شاغول واژه ای فارسی است که به عربی نیز راه یافته است شاغول توسط ابوریحان بیرونی ساخته شده. [ ۲]
شاغول دارای انواع گوناگون است:
شاغول لیزری
• شاغول سنتی
عکس شاغولعکس شاغول
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

جدول کلمات

فادن

پیشنهاد کاربران

بپرس