شاعریت

لغت نامه دهخدا

شاعریت. [ ع ِ ری ْ ی َ ] ( ع مص جعلی ) مدرکیت. کیفیت شاعر بودن و آگاه بودن : و لیست جزاء لانائیتک فیبقی الجزء الاَّخر مجهولاً حینئذ اذا کان وراء المدرکیة و الشاعریة، فیکون مجهولاً، و لایکون من ذالک التی شعورها لم یزد علیها. ( مجموعه دوم مصنفات شیخ اشراق ، حکمت اشراق ص 112 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس