( شاعرة ) شاعرة. [ ع ِ رَ ] ( ع ص ) تأنیث شاعر. زنی که شعر گوید. ( ناظم الاطباء ). زن شاعر قافیه گوی. ( مهذب الاسماء ). ج ، شَواعِر و شاعرات. رجوع به شاعر شود. || کلمة شاعرة؛ ای قصیدة. ( تاج العروس ). || ( اِ ) نشانهای حج و طاعتها که آنجا کنند. ( مهذب الاسماء ). رجوع به شعار و شعارالحج شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) مونث شاعر زن چامه سرا زنی که شعر گوید جمع : شاعرات . یا قوه ( قوت ) شاعره . قوه رداکه شعور .
فرهنگ معین
(عِ رَ یا رِ ) [ ع . شاعرة ] (اِفا. ) زنی که شعر گوید.
فرهنگ عمید
= شاعر
مترادف ها
poetess(اسم)
شاعره
پیشنهاد کاربران
شاعر زن ( البته کاربرد این واژه از نظر نگارشی توصیه نمی شود چون در زبان فارسی مونث و مذکر مثل زبان عربی نداریم
