شاعرنوازی. [ ع ِ ن َ ] ( حامص مرکب ) عمل نواختن شاعر. مهربانی و ملاطفت نسبت به شاعر : سنت شاعرنوازی پادشاه دین نهادای همه شاهان عالم مر غلامش را غلام.سوزنی.جاودان ماند کریم از مدح شاعر زنده نام زین بودشاعرنوازی عادت و رسم کرام.سوزنی.