برنده جایزه شاعر بریتانیایی یا ملک الشعرای بریتانیا یک جایگاه افتخاری است که توسط پادشاه بریتانیا و تاکنون به پیشنهاد نخست وزیر این کشور منصوب می شود. این نقش لازمهٔ وظایف ویژه ای نمی باشد، ولی این انتظار هست که دارندهٔ آن برای مناسبت های اصلی ملی، شعر بنویسد. سرچشمهٔ این جایزه به سال ۱۶۱۶ برمی گردد که در آن حقوق بازنشستگی به بن جانسون عرضه می شود، ولی نخستین دارندهٔ رسمی این جایگاه جان درایدن بود که در سال ۱۶۶۸ از طرف چارلز دوم انتخاب می شود. بعد از آن درست پس از مرگ آلفِرِد لُرد تِنیسُن، که در میان ماه های نوامبر ۱۸۵۰ و اکتبر ۱۸۹۵ این جایگاه را عهده دار بود، به مدت ۴ سال وقفه تحت عنوان علامت احترام موجود بود. بعدها اشعار برندهٔ جایزهٔ تنیسُن «قصیده در رابط با درگذشت دوک ولینگتون» و «حملهٔ تیپ نور» به اختصاص از طرف مردم دورهٔ ویکتوریا مورد توجه قرار گرفت. بعد از آن ۴ شاعر با نام های توماس گرِیْ، فیلیپ لارکین، ساموئل راجرز و والتر اسکات برندگیِ جایزه را نپذیرفتند. بعدها در سال ۱۹۹۹ به شکل کاملاً تاریخی برای یک دورهٔ نامعلوم انتخاب شده، بعد از آن این جایگاه برای یک دورهٔ ۱۰ ساله می باشد. در حال حاضر، دارندهٔ این جایگاه سیمون آرمیتاژ است که در مهٔ ۲۰۱۹ جانشین کارول آن دافی ( دارندهٔ این لقب برای ۱۰ سال ) شد. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف