[ویکی الکتاب] معنی شَاطِئِ: کناره
ریشه کلمه:
شطء (۲ بار)
«شاطِیء» از مادّه «شَطء» به معنای ساحل است.
شاخه کوچک (جوانه) . شطأ را اهل لغت فراخ النخل و الزرع گفتهاند منظور از آن شاخههای کوچک و جوانهها است که برای اولین بار از زمین یا از شاخه میروید یعنی مثل یارات محمد صلی اللّه علیه و آله و سلم در انجیل مانند زرعی است که شاخک خود را رویانید و نیرومند کرد تا سخت شد و بر ساقههای خود ایستاد. بعضی از قراء آن را در آیه به فتح طاء خواندهاند. شاطی: جانب. حاشیه . از حاشیه راست وادی در بقعه مبارک ار درخت ندا شد: ای موسی. این کلمه تنها یکبار در قرآن یافته است .
ریشه کلمه:
شطء (۲ بار)
«شاطِیء» از مادّه «شَطء» به معنای ساحل است.
شاخه کوچک (جوانه) . شطأ را اهل لغت فراخ النخل و الزرع گفتهاند منظور از آن شاخههای کوچک و جوانهها است که برای اولین بار از زمین یا از شاخه میروید یعنی مثل یارات محمد صلی اللّه علیه و آله و سلم در انجیل مانند زرعی است که شاخک خود را رویانید و نیرومند کرد تا سخت شد و بر ساقههای خود ایستاد. بعضی از قراء آن را در آیه به فتح طاء خواندهاند. شاطی: جانب. حاشیه . از حاشیه راست وادی در بقعه مبارک ار درخت ندا شد: ای موسی. این کلمه تنها یکبار در قرآن یافته است .
wikialkb: شَاطِئ