( شاصیة ) شاصیة. [ ی َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث شاصی. ( اقرب الموارد ). خیک درآکنده که پایچها دروا شده باشد. ( منتهی الارب ). ج ، شاصیات و شواصی. ( اقرب الموارد ).
