شاصی. ( ع ص ) اسم فاعل ازشُصُوّ. ( اقرب الموارد ). مرد پای دروا شده. ( منتهی الارب ). و فی المثل : «اذا ارجحن شاصیاً فارفع یداً»؛ ای اذا سقط و رفع رجلیه فاکفف عنه. ( اقرب الموارد ).
