شاصر

لغت نامه دهخدا

شاصر. [ ص ِ ] ( ع اِ ) آهوبره. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آهوبره ای که شاخ زدن تواند و گفته اند آهوبره ای که یک ماهه شده باشد و گفته اند آهو بره ای که استوار و آزموده نشده باشد و گفته اند آهو بره ای که نیرو گرفته و به جنبش در آمده باشد. ( ازاقرب الموارد ). آهو بره قوی شده. ( مهذب الاسماء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس