شاشدان


معنی انگلیسی:
chamber-pot, bladder

لغت نامه دهخدا

شاشدان. ( اِ مرکب ) مثانه. ( شعوری ) ( آنندراج ) ( فرهنگ نظام ). آبدان. ( شعوری ). جایی که در آن پیشاب جمع شود. || ظرفی که در آن می شاشند. ( آنندراج ). مبوله. کمیزدان. گلدان. ظرف شب. ظرفی که بیماران به شب و یا بروز و شب در آن شاشند. لگن اصیص.

فرهنگ فارسی

مثانه
مثانه یا ظرفی که در آن می شاشند

فرهنگ عمید

۱. جایی یا ظرفی که در آن ادرار می کنند.
۲. (زیست شناسی ) [قدیمی] مثانه.

گویش مازنی

/shaash daan/ مثانه

پیشنهاد کاربران

بپرس