شاشا

لغت نامه دهخدا

شاشا. ( آرامی ، اِ )توده و کلاف پنبه. انستاس کرملی صاحب نشوءاللغة العربیة گوید «شوشه » کلمه عامیانه شامی و معنای آن توده از هر چیزی است و آن از اصل آرامی «شاشا» بمعنی توده و کلاف پنبه مأخوذ است. ( نقود العربیة ص 178 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس