شاسوسا

به زعم نگارنده: 'شاسوسا, زن اثیری سهراب, در نقش همان دئنای رهنمای اساطیری ایران است. در این شعر, زن اثیری به سهراب می پیوندد و هر دو در ازدواج جادویی شرکت می کنند و انسان کامل زاده می شود. . . . شاسوسا با خلقت و سپس هبوط آغاز می گردد: 'کنار مشتی خاک, در دوردست خودم, تنها نشسته ام. . . . ' سهراب خلقت و آفرینش اسلامی را به تصویر می کشد و هبوط آدم را که تنها می گردد. . . . زن اثیری, معشوقه ازلی در این جا خود را می نمایاند و سهراب از کودکی تا امروز در آرزوی این زن اثیری ازدواج جادویی و تولد انسان کامل بوده است: 'از لالایی کودکی, تا خیرگی این آفتاب, انتظار تو را داشتم'. . . . سهراب همه زندگی بشری را در این سفر به تصویر کشیده است. . . سهراب دارد به خلقت انسان کامل اشاره می کند. انسان کامل که همان کتبیه ای است که دوران ازلی و دوران هبوط تلخ. 'گل های اقاقیا در لالایی مادرم می شکند, ابدیت در شاخه هاست'. شاخه ها مظهر درخت حیات و باروری است و نماد عروسی. در این جا ازدواج جادویی به انجام رسیده و سهراب با زن اثیری جفت شده است. و در پایان: 'کنار مشتی خاک, در دوردست خودم, تنها نشسته ام. برگ ها روی احساسم می لغزند' و دوباره خلقت و هبوط و آفرینش و دوباره بازگشت به زندگی روزمره و. . . . '. ( فاروق صفی زاده )
... [مشاهده متن کامل]

نام یک بیماری

معشوق ابدی ، معشوق اساطیری ،
نام محلی در کاشان و اسم یکی از اشعار سهراب سپهری