شاریبرت یکم[ ۱] یا کاریبرت یکم[ ۲] ( زادهٔ پیرامون ۵۱۷ – درگذشتهٔ نوامبر یا دسامبر ۵۶۷ ) پادشاه پاریس از دودمان مروونژی بود که از ۵۶۱ تا ۵۶۷ حکومت کرد.
شاریبرت پسر کلوتار یکم و اینگوند و دومین پسر بزرگ آنها بود که پیرامون سال ۵۱۷ یا ۵۲۰ میلادی زاده شد. پسر بزرگتر، گونتار نام داشت که کمی پیش از مرگ پدر درگذشت.
کلوتار در سال ۵۵۶، شاریبرت و برادر کوچکترش گونترام را به مقابله با کوچکترین پسر خود شرام که سر به شورش برداشته بود فرستاد. شرام در کوهستان سیاه واقع در لیموزین پنهان شده بود و مذاکره با او نتیجه ای دربر نداشت. پس دو سپاه آمادهٔ نبرد بایکدیگر شدند. اما وقوع توفان مانع از شروع جنگ شده و شرام با فرستادن نامه هایی ساختگی به برادرانش خبر از مرگ پدرشان داد. شاریبرت و گونترام با باور این موضوع بی درنگ به بورگوندی بازگشتند تا موقعیتشان را تثبیت نمایند.
با مرگ واقعی کلوتار یکم در سال ۵۶۱، سرزمین فرانک ها بین پسرانش با ترکیبی جدید تقسیم شد بدین صورت که هر پسر بر قلمرویی مجزا فرمان می راند و ضرورتی وجود نداشت که این قلمرو حتماً از نظر جغرافیایی منسجم باشد، بلکه می توانست از دو ناحیهٔ ناپیوسته با شهری مهم تشکیل شده باشد. نام هر کدام از این پادشاهی ها نیز تابع نام همان شهر بود. در این تقسیم اراضی نوستریا ( ناحیه ای در میان سوم و لوآر ) ، آکیتن و نوامپوپولنا با مرکزیت پاریس به شاریبرت رسید. همچنین روان، تور، پواتیه، لیموژ، بوردو، تولوز، کئور و البی از جمله شهرهای مهمی بودند که زیر فرمان او قرار گرفتند. در مقابل بورگوندی به گونترام، اوسترازیا همراه با رنس و مرکزیت متز به سیگبرت و قلمرویی جمع وجور با مرکزیت سوآسون به کوچکترین برادر، شیلپریک، رسید.
شاریبرت چندین معشوقه داشت و از آنان فرزندانی. او همچنین از همسرش اینگوبرگا صاحب دختری بود به نام برتا که او را به ازدواج اتلبرت، پادشاه کافر کنت درآورد. برتا اسقف لیودهارد را با خود به عنوان اقرارآورندهٔ شخصی خود برد و توانست به عنوان همسر اتلبرت چنان تأثیری بر دربار او بگذارد که نتیجه اش موفقیت سنت آگوستین کانتربری در تبلیغ مسیحیت در کنت در سال ۵۹۷ بود.
شاریبرت فردی سخنور و دانش آموخته در علم قانون بود اما علی رغم این موضوع، او فاسدالاخلاق ترین فرد درمیان مِرووٙنژی های اولیه نیز به شمار می رفت. او تا آنجا پیش رفت که طرد و تکفیر گردید و مرگش در ۵۶۷ در نتیجهٔ زیاده روی های او روی داد. پس از مرگ شاریبرت برادرانش قلمرو او را بین خود تقسیم کرده و طبق توافقی اولیه، پاریس را به طور مشترک دراختیار گرفتند. او چهار همسر داشت و آخرین بازماندهٔ آنها ملکه تئوشیلد پیشنهاد ازدواج با گونترام را مطرح ساخت، اما تشکیل شورایی در سال ۵۵۷ در پاریس این ازدواج را زنا با محارم دانست و آنرا غیرقانونی اعلام کرد. گونترام به منظور محافظت از ملکه و علی رغم میل تئوشیلد او را در صومعه ای در ارل سکنی داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشاریبرت پسر کلوتار یکم و اینگوند و دومین پسر بزرگ آنها بود که پیرامون سال ۵۱۷ یا ۵۲۰ میلادی زاده شد. پسر بزرگتر، گونتار نام داشت که کمی پیش از مرگ پدر درگذشت.
کلوتار در سال ۵۵۶، شاریبرت و برادر کوچکترش گونترام را به مقابله با کوچکترین پسر خود شرام که سر به شورش برداشته بود فرستاد. شرام در کوهستان سیاه واقع در لیموزین پنهان شده بود و مذاکره با او نتیجه ای دربر نداشت. پس دو سپاه آمادهٔ نبرد بایکدیگر شدند. اما وقوع توفان مانع از شروع جنگ شده و شرام با فرستادن نامه هایی ساختگی به برادرانش خبر از مرگ پدرشان داد. شاریبرت و گونترام با باور این موضوع بی درنگ به بورگوندی بازگشتند تا موقعیتشان را تثبیت نمایند.
با مرگ واقعی کلوتار یکم در سال ۵۶۱، سرزمین فرانک ها بین پسرانش با ترکیبی جدید تقسیم شد بدین صورت که هر پسر بر قلمرویی مجزا فرمان می راند و ضرورتی وجود نداشت که این قلمرو حتماً از نظر جغرافیایی منسجم باشد، بلکه می توانست از دو ناحیهٔ ناپیوسته با شهری مهم تشکیل شده باشد. نام هر کدام از این پادشاهی ها نیز تابع نام همان شهر بود. در این تقسیم اراضی نوستریا ( ناحیه ای در میان سوم و لوآر ) ، آکیتن و نوامپوپولنا با مرکزیت پاریس به شاریبرت رسید. همچنین روان، تور، پواتیه، لیموژ، بوردو، تولوز، کئور و البی از جمله شهرهای مهمی بودند که زیر فرمان او قرار گرفتند. در مقابل بورگوندی به گونترام، اوسترازیا همراه با رنس و مرکزیت متز به سیگبرت و قلمرویی جمع وجور با مرکزیت سوآسون به کوچکترین برادر، شیلپریک، رسید.
شاریبرت چندین معشوقه داشت و از آنان فرزندانی. او همچنین از همسرش اینگوبرگا صاحب دختری بود به نام برتا که او را به ازدواج اتلبرت، پادشاه کافر کنت درآورد. برتا اسقف لیودهارد را با خود به عنوان اقرارآورندهٔ شخصی خود برد و توانست به عنوان همسر اتلبرت چنان تأثیری بر دربار او بگذارد که نتیجه اش موفقیت سنت آگوستین کانتربری در تبلیغ مسیحیت در کنت در سال ۵۹۷ بود.
شاریبرت فردی سخنور و دانش آموخته در علم قانون بود اما علی رغم این موضوع، او فاسدالاخلاق ترین فرد درمیان مِرووٙنژی های اولیه نیز به شمار می رفت. او تا آنجا پیش رفت که طرد و تکفیر گردید و مرگش در ۵۶۷ در نتیجهٔ زیاده روی های او روی داد. پس از مرگ شاریبرت برادرانش قلمرو او را بین خود تقسیم کرده و طبق توافقی اولیه، پاریس را به طور مشترک دراختیار گرفتند. او چهار همسر داشت و آخرین بازماندهٔ آنها ملکه تئوشیلد پیشنهاد ازدواج با گونترام را مطرح ساخت، اما تشکیل شورایی در سال ۵۵۷ در پاریس این ازدواج را زنا با محارم دانست و آنرا غیرقانونی اعلام کرد. گونترام به منظور محافظت از ملکه و علی رغم میل تئوشیلد او را در صومعه ای در ارل سکنی داد.
wiki: شاریبرت یکم