شاروف
لغت نامه دهخدا
شاروف. ( ع اِ ) بر وزن فاعول از ماده شرف و آن بمعنی جای بلند است. ( معجم البلدان ).
شاروف. ( اِخ ) کوهی است بنی کنانة را. ( معجم البلدان ). جبل وهومولد. ( بمعنی حدیث و جدید ). ( اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید