شارل فربه ( به لاتین: Carolus Pinguis؛ آلمانی:Karl der Dicke؛ فرانسوی:Charles le Gros ) شارل سوم ( زادهٔ ۱۳ ژوئن ۸۳۹ - مرگ ۱۳ ژانویهٔ ۸۸۸ ) از ۸۷۶ میلادی پادشاه سواب، از ۸۷۹ پادشاه ایتالیا، از ۸۸۲ پادشاه فرانک خاوری و از ۸۸۴ پادشاه فرانک باختری نیز بود. در ۸۸۷ او از پادشاهی بر لوتارنژی، فرانک خاوری و ایتالیا برکنار شد و چند هفته پس از آن نیز درگذشت.
وی در زمان پادشاهی لوئی ژرمن بر سواب فرمان می راند. پس از کناره گیری برادرش کارلمان به پادشاهی ایتالیا رسید. در ۸۸۱ به دست پاپ ژان هشتم تاجگذاری کرد. در آینده سرزمین هایی هم که تحت فرمان برادرش لوئی کهتر بودند را بدست آورد. هنگامی که پسر عمویش کارلمان دوم درگذشت. فرانک باختری نیز به شارل رسید. بدین ترتیب برای زمان کوتاهی امپراتوری کارولنژی ها احیا شد.
شارل را فردی سست و بیمار وصف نموده اند، چنین می نماید که او بیماری صرع داشته است. او ۲ بار برای برقراری صلح با وایکینگ ها به آنها باج داد. یکی از این دو مورد در شهربندان پاریس و به سال ۸۸۶ میلادی رخ داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی در زمان پادشاهی لوئی ژرمن بر سواب فرمان می راند. پس از کناره گیری برادرش کارلمان به پادشاهی ایتالیا رسید. در ۸۸۱ به دست پاپ ژان هشتم تاجگذاری کرد. در آینده سرزمین هایی هم که تحت فرمان برادرش لوئی کهتر بودند را بدست آورد. هنگامی که پسر عمویش کارلمان دوم درگذشت. فرانک باختری نیز به شارل رسید. بدین ترتیب برای زمان کوتاهی امپراتوری کارولنژی ها احیا شد.
شارل را فردی سست و بیمار وصف نموده اند، چنین می نماید که او بیماری صرع داشته است. او ۲ بار برای برقراری صلح با وایکینگ ها به آنها باج داد. یکی از این دو مورد در شهربندان پاریس و به سال ۸۸۶ میلادی رخ داد.