شارعه

لغت نامه دهخدا

( شارعة ) شارعة. [ رِ ع َ ] ( ع ص ) تأنیث شارع. دارٌ شارعة؛ خانه ای که درِ آن بسوی راه باز باشد. ( ناظم الاطباء ). قریبة من الطریق النافذ. ( اقرب الموارد ). ج ، شوارع. ( اقرب الموارد ). رماح شارعة و شوارع ؛ نیزه های راست بسوی کسی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء )... ای مسددة. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس