شارع عام.[ رِ ع ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شاه راه. ( مجمل اللغه ). عَثَق. ( منتهی الارب ). راه عمومی و کوچه ای که بن بست نباشد. ( ناظم الاطباء ). رهگذر همه : چه هر که بر عمیا در راه مجهول رود و از راه راست و شارع عام دور افتد بگمراهی نزدیک تر باشد. ( کلیله و دمنه ). مسکن ایشان نزد شارع عام بود. ( کلیله و دمنه ).
