شارداغ، رشدی (حلب ۱۹۱۷)
شاعر، نویسنده و دولتمرد ترکیه ای. در آنکارا درس خواند و در هنرستان ملی موسیقی آنکارا (پس از ۱۹۶۰) و در دانشکدۀ هنرهای زیبا و مدرسۀ عالی روزنامه نگاری دانشگاه اژه درس می داد. در ۱۹۸۳، از سوی حزب خلق به نمایندگی مردم ازمیر برگزیده شد و به مجلس ترکیه راه یافت. در ۱۹۸۷ سیاست را رها کرد. فعالیت های ادبی اش را در جوانی آغاز کرد و از ۱۹۳۷ شعر، داستان و مقالات او در نشریات گوناگون به چاپ می رسید. او آثاری از ادبیات فارسی را به ترکی برگردانده و در ۱۹۷۱ برای همین ترجمه ها از دولت ایران نشان سپاس گرفته است. از آثارش: ترجمۀ رباعیات عمر خیام (۱۹۶۰)؛ باباطاهر پریشان و دوبیتی های او (۱۹۶۶)؛ غزل هایی از حافظ شیرازی (۱۹۷۰)؛ اشعار کلاسیک دیوانی ترکیه که اثری پژوهشی و نیز جنگی از اشعار ادبیات دیوانی ترکی است (۱۹۷۶)؛ سلاطین شاعر (۱۹۸۲)؛ مثنوی مولانا (۱۹۷۲).
شاعر، نویسنده و دولتمرد ترکیه ای. در آنکارا درس خواند و در هنرستان ملی موسیقی آنکارا (پس از ۱۹۶۰) و در دانشکدۀ هنرهای زیبا و مدرسۀ عالی روزنامه نگاری دانشگاه اژه درس می داد. در ۱۹۸۳، از سوی حزب خلق به نمایندگی مردم ازمیر برگزیده شد و به مجلس ترکیه راه یافت. در ۱۹۸۷ سیاست را رها کرد. فعالیت های ادبی اش را در جوانی آغاز کرد و از ۱۹۳۷ شعر، داستان و مقالات او در نشریات گوناگون به چاپ می رسید. او آثاری از ادبیات فارسی را به ترکی برگردانده و در ۱۹۷۱ برای همین ترجمه ها از دولت ایران نشان سپاس گرفته است. از آثارش: ترجمۀ رباعیات عمر خیام (۱۹۶۰)؛ باباطاهر پریشان و دوبیتی های او (۱۹۶۶)؛ غزل هایی از حافظ شیرازی (۱۹۷۰)؛ اشعار کلاسیک دیوانی ترکیه که اثری پژوهشی و نیز جنگی از اشعار ادبیات دیوانی ترکی است (۱۹۷۶)؛ سلاطین شاعر (۱۹۸۲)؛ مثنوی مولانا (۱۹۷۲).
wikijoo: شارداغ،_رشدی_(حلب_۱۹۱۷)